μεροβίγγειος

-α, -ο- 1. (το αρσ. πληθ. ως κύριο όν.) οι Μεροβίγγειοι

δυναστεία τών Σαλίων Φράγκων τού 5ου αιώνα, η οποία βασίλευσε στη Γαλατία μετά τις κατακτήσεις τού Κλόβιος

2. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στους Μεροβιγγείους, μεροβιγγειακός και μεροβιγγειανός («μεροβίγγεια περίοδος»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. Merovingiens (από το όνομα τού Merowig, βασιλιά τών Φράγκων)].